Sweat, sweat and even more sweat

Dinsdag 02/08 - Vrijdag 16/09 

Dinsdag 2 augustus kwam ik bij Sonny, Janneke en Chris in huis terecht. Via Facebook had ik een oproep gepost of ik ergens tegen kleine vergoeding kon overnachten voor korte tijd. Sonny reageerde dat ik zelfs een week gratis mocht blijven, want Australische Chris bleek nogal chill te zijn. Sonny haalde me op bij mijn hostel, we deden boodschappen en daarna liet hij het appartement zien. We hadden gelijk leuke gesprekken met elkaar en die middag voelde het ook gemakkelijk met Janneke en Chris. Zaterdag 6 augustus was een relaxte middag aan het waterfront met Janneke en Sonny. Hier kan je betaald bij het zwembad liggen of gratis op gras aan het zeewater. Dit stuk water is gescheiden van de zee door een bepaald systeem, zodat er geen gevaar is van zeedieren. Zondag 7 augustus mocht ik een trial doen bij AlleyCats. Dit is een gezellige patisserie waar ze ontbijt, lunch en lekkernijen aanbieden. Tevens goede koffie van Campos, verse sappen en milkshakes. Proef draaien op zondag bij AlleyCats is chaos. Ik had nog nooit in zo'n drukke horecagelegenheid gewerkt, wat een ervaring! Het enige wat ik hoefde te weten was waar alles lag en dat gasten een tafelnummer meekrijgen na bestelling. De bestelling opnemen en het afrekenen wordt gedaan aan de kassa, het personeel in bediening moet voornamelijk het eten en drinken serveren, gasten helpen en zorgen dat de tafels schoon zijn. Vier uur lang liep ik de benen onder mijn lijf vandaan en deed ik alles zelfstandig zonder ook maar iets te vragen. Het gasten contact vond ik erg leuk, de mensen in Australië zijn super relaxed en klagen niet zoals bijvoorbeeld in Nederland. Alles wordt op een vriendelijke manier gebracht, fouten maken is menselijk en wanneer iets niet naar wens is, wordt dat op een normale manier aangegeven. Manager Ellen was heel enthousiast en ik ontving diezelfde dag al een berichtje dat ik was aangenomen. Ik werd ook nog eens verrast met een fulltime rooster. Het plan was om een eigen kamer te zoeken en weg te gaan bij Sonny, Janneke en Chris. Tot ik het ontzettend aardige voorstel kreeg om in het huis te blijven tijdens mijn werkperiode, omdat een kamer huren erg prijzig is in Darwin. Tegen een kleine vergoeding sliep ik in de woonkamer wat prima te doen was.

Woensdag 10 augustus lag ik op mijn vrije dag om 10 uur 's ochtends op een bedje aan het zwembad bij het waterfront. Na nog geen kwartier stonden de zweetdruppels al overal op mijn lichaam en de middag moest nog beginnen! Zelfs voor mij was de warmte teveel van het goede dus lag ik voornamelijk onder de parasol. Mijn plan was om vaker te gaan zonnen, maar dat was de eerste en de laatste keer xD. Veel te heet! Op mijn werk kwam iedere ochtend een Nederlandse meid koffie drinken, soms met een ontbijt erbij. Ik sprak Lisanna aan toen ik haar in het Nederlands hoorde skypen en zo begon ons contact. Na elkaar een aantal keer te hebben gezien en kort gesproken, stuurde ze me een berichtje op Facebook en zo kwam ik erachter dat zij de beheerder was van een Facebook groep waarop Nederlandse backpackers met elkaar communiceren. Tevens werkt ze al een aantal jaren bij een reisbureau voor backpackers. We besloten om op woensdag 17 augustus gezellig een drankje te doen in Monsoons. We hebben twee uur lang gekletst over van alles en nog wat, een geslaagd drankje! Uiteindelijk besloot ik de oostkust langs te reizen met de bus, zo heb ik bij Lisanna mijn hele trip geboekt. 

Zaterdag 20 augustus kwam Janneke gezellig koffie drinken bij mij op het werk. Ze had geluk met een huisgenoot die werkt bij zo'n leuk tentje, want iedere keer dat er een shake werd gemaakt, gaf ik de restjes aan Janneke. Zo heeft ze wel vijf verschillende smaken geproefd haha, geluksvogel! De eigenaren van AlleyCats hebben twee andere locaties die iets kleiner zijn, genaamd Sweet Brew en Rabbit Hole. Zondag 21 augustus was er een personeelsborrel voor alle locaties bij the Ski Club met een mooie zonsondergang. De borrel stelde niets voor, dus ik was blij dat ik mijn huisgenoten had uitgenodigd. Iedereen mocht namelijk vrienden en familie meenemen. De avond had een leuke wending door gezellig drankjes te doen en onverwachts uit eten te gaan bij The Wisdom met Sonny, Janneke en Chris. 

Vrijdag 26 augustus vertrokken Sonny, Janneke en ik rond 16.30 uit Darwin, waarna we rond 18.30 aankwamen op de camping in South Alligotar, het eerste gebied van Kakadu National Park, het grootste nationale park van Australië. We waren wel erg geschrokken van de entree prijs $40 maar Kakadu wilden we natuurlijk niet missen. Hier de tenten opgezet en genoten van een diner met rijst, kip en saté saus. Tot slot nog gezellig gekletst en rond 21.30 naar bed gegaan. Zaterdag 27 augustus ging om 6.30 de wekker. Opgefrist, ontbeten en alles afgebouwd. Rond 8 uur liepen we vanaf de camping naar het startpunt van de eerste wandeling. Een simpele wandeling van 3.6 kilometer door een soort bos. Daarna liepen we naar de Mamukala wetlands om diverse vogels te bewonderen. Vervolgens reden we naar East Alligator voor de Ubirr wandeling van 1 kilometer. Hier zagen we veel rock art van Aboriginals. Na 250 meter steil omhoog te lopen, kwamen we aan bij het hoogtepunt van de dag. Een prachtig uitzicht over een landschap wat ons alle drie deed denken aan de Lion King. De Nourlangie regio stond ook in het teken van rock art en er waren twee lookouts met uitzicht over de bomen en rotsen. In die regio hebben we 4.2 kilometer gewandeld, die dag een totaal van 9 kilometer. Tot slot zijn we doorgereden naar de watervallen regio om daar te overnachten. Op de camping stonden we tussen aardige oudere stellen en er waren fijne douches aanwezig. Zondag 28 augustus was een prachtige dag. De 2 kilometer return walk was niet makkelijk. Het stuk naar de waterval toe bevatte 150 meter spectaculaire hoge rotsen. Dit leek veel langer dan 150 meter en het was goed opletten, maar het was het dik waard. We kwamen uit bij een klein wit strandje waar nog niemand was. Tien minuten later was het helaas vol met mensen. Dit strandje lag aan het plunge pool van de JimJim Falls met een rustieke omgeving van rotsen en groen. In het droogseizoen stroomt de waterval helaas niet, maar dat wisten we van tevoren. De terugweg was minder leuk, want Sonny kwam verkeerd neer op zijn enkel en zat te schreeuwen van de pijn. Janneke moest met twee 'halfjes' op stap, dit werd dan ook meerdere keren herhaald tijdens alle trips haha. Om de Twin Falls te bereiken, moest je met een 4WD inclusief snorkel een rivier door. Omdat wij geen snorkel op de auto hadden, konden we er zelf niet doorheen rijden en voor Janneke en Sonny was het niet iets nieuws om door een rivier te rijden. Voor mij wel dus we hebben gewacht op andere auto's en zo ben ik bij een ranger ingestapt om heen en weer door de rivier te rijden. Het was het wachten waard! De Twin Falls hebben we dus niet gezien en dat was echt heel jammer aangezien dat het hoogtepunt was van Kakadu, maar je kan niet altijd alles hebben. Vervolgens zijn we doorgereden naar de Yellow Water regio waar een hele makkelijke wandeling van 2 kilometer return bij niets interessants uitkwam dus we waren binnen 20 minuten heen en weer. Hier geluncht en daarna verder gereden naar onze laatste bestemming, de Mary River regio. Eerst een simpele wandeling waarmee we uitkwamen bij Maguk Plunge Pool met een smalle waterval. Vervolgens het hoogtepunt van het weekend, Gunlom. Dit was ook de meest uitdagende wandeling. Twee kilometer steil omhoog over rotsen, losse stenen, tussen bomen door en dat met ruim 30 graden. We kwamen uit bij een infinity pool met uitzicht op het zuiden van Kakadu. Heerlijk water en genoten van een mooie afsluiting. De afdaling was toch een stukje fijner dan de heenweg haha. Een top weekend met leuke, diepgaande gesprekken en veel avontuur. 

Woensdag 31 augustus was een uitdagende dag op het werk. In plaats van te bedienen en bij te springen met het maken van sappen en sandwiches, werd ik ingedeeld als verantwoordelijke voor het maken van de sappen, sandwiches en shakes. Dit klinkt zo op 'papier' waarschijnlijk heel simpel, maar vergis je niet. Dit kan heel stressvol zijn wanneer er verschillende dingen tegelijk worden besteld en je maar twee handen hebt, één sandwich toaster en één shaker. Maar mij kennende had ik bewezen dat uitdagingen mij wel liggen, ik was best een beetje trots op mezelf :).

Zaterdag 3 september heb ik met Sonny en Janneke lekker gebruncht bij AlleyCats. Daarna heeft Sonny de meiden afgezet bij het winkelcentrum om gezellig te shoppen. Ik werd namelijk gevraagd om die avond te werken als barmeid op een feestje van een mannelijke cricket groep. Dit verdiende erg goed en het was nog gezellig ook! De volgende dag stond ik na twee uur slaap op de werkvloer, daarna een powernap gedaan en na het opfrissen gezellig met Sonny en Janneke naar de Mindil Market geweest. Hier staan iedere zondag een aantal straten vol met allerlei kraampjes. Van kunst tot kleding en van lekkernijen tot healthy food en sappen. Tot slot de zonsondergang bekeken op Mindil Beach.

Woensdag 7 september was het tijd voor de Crocosaurus Cove, ofwel the Cage of Death (voel je de spanning al.. xD) Hier stond ik in een glazen 'kooi' die aan een soort kraantje naar de andere kant van de krokodillen werd gestuurd om vervolgens in het water geplaatst te worden bij krokodil Chopper. Chopper is de grootste krokodil van het park, namelijk 5.5 meter lang en hij is 80 jaar oud. Er wordt geconstateerd dat zijn voorpoten zijn geamputeerd doordat hij in het wild te zwak was om de gevechten met andere krokodillen te winnen. Chopper was helaas niet actief die dag en wilde dus niet even omhoog springen zodat ik zijn lichaam uit het water kon zien en zijn mooie bek met tanden keihard kon horen dicht klappen. Beetje jammer maar om op een aantal centimeter afstand van een krokodil vandaan te zijn, was wel erg cool! Chopper hield mij goed in de gaten en dat bouwde de spanning af en toe iets op haha. Als kers op de taart mocht ik een 'kleine' krokodil vasthouden en gelukkig gaf ik hem op tijd aan de medewerkster, die vervolgens werd onder geplast door de vriendelijke rakker. Nadat Sonny en Janneke ook in de Cove waren geweest, konden we nog snel een rondje lopen door het park. Ineens zag Sonny een schildpad en dacht ik dat hij een grapje maakte. Totdat ik een uitgedroogde schildpad naast mijn voeten zag liggen op het looppad dus totaal niet waar hij hoorde. Ik pakte het schildpadje van de grond en gaf het aan een medewerkster om het arme diertje te helpen. Dat maak je dan ook weer mee. Die avond zijn we met Chris uit eten geweest bij Stokes Hill Wharf waar het terras aan het water ligt en waar je bij verschillende tentjes eten kan halen. Daarna heb ik onverwachts drankjes gedaan en ben ik uit geweest met Chris, wat was dat lachen! Simpele, grappige gesprekken en eindelijk na vier maanden heb ik voor het eerst sinds mijn blessures echt gedanst, lekker een avondje los :)!

Vrijdag 9 september vertrok ik met Sonny en Janneke rond 16.30 uit Darwin om naar Litchfield National Park te rijden. Voor het donker kwamen we aan op de camping waar we naast een leuke familie stonden. Dag 1 zijn we naar het Plunge pool van Florence Falls gelopen. Hier waren we vroeg in de ochtend en daardoor de eersten. Altijd fijn om tot rust te komen bij een waterval en op je gemakje foto's te kunnen maken zonder dat er andere mensen op staan. Dit was een wandeling van 1.5 kilometer return. Vervolgens 600 meter return om te relaxen bij de Buley Rockholes, allemaal kleine watervalletjes die een soort trap vormen. Ook hier een duik genomen en van de mooie omgeving genoten. Table Top Swamp was nog geen 100 meter lopen voor een uitzicht over natuur met bomen, gras, grote waterplassen, modder, overal vogels, etc, een bijzonder gezicht. Daarna doorgereden naar Wangi Plunge Pool. Het was duidelijk te merken dat dit het bekendste pool is van Litchfield. Overal waren families en vrienden aan het chillen. Dit pool was ontzettend groot met heerlijk water en twee smalle watervallen. Overal vlogen witte kaketoes wat vanaf onder prachtig was om te zien met de zon erop. Wanneer die mooie vogels hun vleugels uitslaan en boven je langs zweven met zo'n rustieke omgeving erbij, dat bezorgt me iedere keer weer kippenvel. Het leek wel een sprookje :). Na twee uurtjes relaxen en een lunch met als toetje een Magnum zijn we verder gereden naar de Cascades. Een leuke wandeling van 2.3 kilometer dat ons leidde tot een simpele waterval, hier kwamen we onze buren tegen, en vanaf daar tot een omgeving dat me weer een beetje deed denken aan de Lion King maar dan met veel groen en water. Uiteraard prachtige plaatjes geschoten en vervolgens tussen bomen door het rondje afgemaakt terug naar de auto. Die avond kregen we als dessert gebakken banaan met warme chocola van onze buurtjes. Dag 2 zijn we op tijd vertrokken naar Umbrawarra Gorge Nature. Sonny dacht dat dit op onze route zou liggen, maar dat bleek in praktijk niet zo te zijn. Omdat we op tijd waren vertrokken en al onderweg waren, besloten we toch naar het park te rijden. De return wandeling van 2 kilometer was niet bijzonder maar wel weer even de benen aan het werk gezet en een stuk natuur gezien dat tot de aboriginals behoort. Het hoogtepunt van ons weekend was Butterfly Gorge wat Lisanna aan mij had aangeraden en ik met enthousiasme had verteld aan Sonny en Janneke. Een return wandeling van 1.2 kilometer waarvan we een flink stuk over op elkaar gestapelde hoge rotsen naar beneden moesten klauteren en op de terugweg omhoog klimmen. Dat was nogal een avontuur! Met z'n drieën hielpen we elkaar er overheen en ik heb bijna in mijn broek geplast van het lachen toen Sonny een gilletje gaf nadat een insect hem gezellig gedag zei en op zijn hand kwam zitten. Het was de rit en de wandeling meer dan waard want wat was het prachtig! En totaal niet toeristisch waardoor we na een tijdje zelfs met z'n drieën waren. Na het lunchen en foto's maken, wilden we meer van de Gorge ontdekken. Een groot plunge pool met overal rotsen eromheen en er was een smalle inkeping waar je naartoe kon zwemmen en doorheen kon lopen. Dit leidde tot een prachtige omgeving van lichte rotsen met een roze/paarse gloed. Deze waren kei heet maar rennend erover heen om vervolgens in het water te springen was makkelijker gezegd dan gedaan. Op blote voeten is alles al risicovoller en dan moesten we ook nog op smalle stukjes lopen zonder naar beneden te vallen. Oke, dit klinkt natuurlijk wel heel gevaarlijk, klinkt erger dan het is hoor haha. Maar er waren zeker wel risicovolle stukken waarbij je je balans in de gaten moest houden en je jezelf plat tegen de rotsige muur moest drukken om erlangs te kunnen lopen. Na gillende pijn door verbande voeten, konden we eindelijk in het water springen en dat was dan ook extra fijn haha. We kwamen uit bij drie kleine plunge pools waarvan we in de grootste hebben genoten van verkoeling en een moment hebben genomen om in te laten werken op wat voor prachtige plek we nu weer waren beland. Ik zeg het wel vaker, de onverwachtse dingen zijn vaak het leukst! Tot slot naar Tjuwaliyn Hot Springs Park gereden waar niet veel meer was dan wat riviertjes. Onderweg naar huis natuurlijk traditioneel bij de MacDonald's gegeten en rond 8pm waren we thuis. Weer een super gezellig weekend met leuke gesprekken en grappige situaties. Ook een relaxed weekend doordat de wandelingen zo kort waren en we veel konden zwemmen :).

Vrijdag 16 september was mijn laatste werkdag bij AlleyCats. Het werd de laatste twee weken steeds heter in Darwin, tot wel 35 à 40 graden met een luchtvochtigheid van maar 10 tot 20%, je kan wel raden hoe ik op het werk erbij liep. Niet fijn voor jezelf en een oncomfortabel gevoel tegenover de gasten. Maar ook dat heb ik overleefd en ik heb met een voldaan gevoel afscheid genomen van mijn collega's en manager. Ik mag Ellen gebruiken als referentie op mijn CV dus dat is een goed teken :). 

Cheers Darwin!