Work Work Work // Finally back on the road !

Zaterdag 11 juni - woensdag 10 augustus
Deze keer twee blogs in één, werkervaringen en een gave tour.

Zaterdag 11 juni begin van de avond vanuit Broome in Perth aangekomen op een bijna leeg vliegveld. Er waren alleen een aantal stewardessen aanwezig en twee of drie andere reizigers die moesten overstappen voor de vlucht naar Brisbane. Een lange zit van 5.5 uur uiteindelijk overleefd, waarna ik een beetje heb geslapen in het vliegtuig en rond 5.30 op zondag aankwam in Brisbane (tijdsverschil). Om 7 uur vertrok de bus, om 14 uur ben ik opgehaald door George bij het busstation in Roma, vervolgens zijn schoonmoeder opgehaald bij het vliegveld en rond 16 uur angekomen bij de familie. Vrouw Emma, zoon Harry van 3 en dochter Chloe van 6 ontmoet. 's Avonds mijn Engelse collega Verity ontmoet, die vorig jaar ook vijf maanden voor George heeft gewerkt. Maandag 13 juni ging om 6 uur de wekker voor mijn eerste werkdag. Met mijn slaperige hoofd naar het toilet, niets aan de hand tot ik het toilet doorspoelde: een groen oranje kikker kwam omhoog in het water! Snel de klep naar beneden en niet meer gekeken of hij er nog zat. Het bleek een kikker met giftige poten te zijn en die komen wel vaker een kijkje nemen in het toilet. Helemaal top haha xD. Om 6.30 samen met Verity op de quad de paarden uit de 'wei' gehaald, ze op hen plaats gezet in de paddock, gevoerd en warme dekens afgehaald. Daarna om 7.30 ontbeten. Vervolgens kreeg ik Akubra, een mooi donker paard met een kleine bles op zijn voorhoofd, tot me toegewezen om te rijden die ochtend. Ondertussen werd ik steeds zenuwachtiger voor de rit, aangezien ik al zes jaar niet had gereden. Na de verzorging en het opzadelen was het toch echt tijd om erop te gaan. Alles prima, ik keek er erg naar uit om weer te rijden. Totdat George naar me toekwam met twee paarden en deze aan mij overhandigde. Uhm, wat moet ik met twee paarden als ik al op een paard zit? Moest ik twee paarden leiden, één aan beide kanten! Nog nooit in mijn leven een paard geleid terwijl ik op een ander paard zat en nu twee! OMG.:| George en Verity lachen, waarna de woorden van George: "op een dag zal je vier paarden naast je hebben!" Tijdens de rit keek ik mijn ogen uit, zo uitgestrekt dat de weilanden waren vol met bomen en een stralend blauwe lucht. Ondertussen werd ik meer gespannen doordat Akubra het paard naast me probeerde te bijten en trappen, vooral tijdens het draven. Dit ben ik totaal niet gewend, maar bij polopaarden is dat normaal doordat ze tijdens polo elkaar onder andere opzij stoten om het spel te winnen. Ik probeerde Akubra duidelijk te maken dat hij ermee moest stoppen maar na twintig pogingen was het niet meer te doen. George nam een paard van me over en zo ging ik verder met 'maar één paard' naast me, dit was schimmel Beaujolais met wie George heel veel heeft gewonnen. Het oudste (12 jaar) paard en by far de braafste. Ongeveer twee uur lang op pad geweest, daarna de paarden verzorgd en rond 12 uur geluncht. Vervolgens met Verity de hoofdstellen en teugels uitgezocht en gesorteerd, een pauze gehad en eind van de middag mustering! Het was mijn droom om in Australië op de rug van een paard een groep vee bij elkaar te drijven, wat een geweldige ervaring! Op Beaujolais die in het begin wat sprongetjes maakte van enthousiasme en daarna super fijn reed, ik was best een beetje trots op mezelf:). Nadat we de koeien naar de juiste plek hadden gebracht, wilde George de koeien uitzoeken welke geschikt waren voor verkoop en welke koeien er niet goed genoeg uitzagen om te houden. Dit werd gedaan door alle koeien in een paddock te plaatsen. Vervolgens werd er steeds een groepje koeien in een andere ruimte geplaatst. George stond daar om naar de koeien te kijken en ze te selecteren en om ze naar de poorten te sturen. Verity stond op een plek om de poorten te openen waar de koeien doorheen moesten om in de paddock van selectie te komen. Verkoop, houden, weg. Dus een proces van drie stappen: koeien in groepjes, koeien selecteren, koeien door de poorten. Ik was degene die het hek opende om de koeien steeds in groepjes naar de andere ruimte te sturen. Ik stond dus tussen ruim 50 koeien die op elkaar stonden gedrukt en onrustig waren door het hele proces. Ik heb wel tien keer gedacht dat ik getrapt zou worden maar gelukkig is dat niet gebeurd, zo maak je ook weer wat mee. De volgende dag reed ik alleen op de quad om de paarden in de paddock te krijgen. Ik had misschien één keer eerder op zo'n ding gereden, jaren geleden, maar het ging goed en ik zat iedere dag erop met een lach, lekker crossen vind ik wel leuk! Ik ga niet beschrijven hoe elke dag is verlopen, aangezien het voornamelijk neerkomt op train sessies en kleinere werkzaamheden, beetje saai voor de mensen die niets hebben met paarden haha, ik zal het jullie besparen. Maar hier nog een aantal hoogtepunten. Die zaterdag had George 13 paarden getraind. Terwijl Verity deze paarden verzorgde en klaarmaakte voor het rijden, was ik druk bezig met het wassen en borstelen van staarten. In totaal heb ik 11 paarden een wasje gegeven. Ik genoot hier zoveel van, om eindelijk eens tijd te hebben voor ieder paard persoonlijk. Met 14 paarden moet je zo snel werken dat het voor mij als een fabriek voelde. Ik had nooit tijd om een paard goed te borstelen of even te 'kletsen/knuffelen'. De volgende dagen complimenten gekregen dat de staarten er zo netjes uitzagen, niet voor niets hard gewerkt:). Maandag 20 juni was helaas mijn laatste dag aangebroken. Als kers op de taart kreeg ik de kans om nog één keer de koeien bij elkaar te drijven, ik was zo blij! Het was een hele lange rit in de heuvels tot we bij de koeien aankwamen. De zon ging langzaam onder waardoor we met een prachtige schemering de koeien leidden. George nam foto's en laat nou precies op die dag Valérie in actie te zijn geweest. Twee keer liep er een koe van de groep vandaan, Boo en ik er achteraan in galop, wat vond ik dat fantastisch! Heerlijk gevoel van vrijheid in de wijde natuur en het samenzijn met je paard terwijl je ook nog aan het werk bent om die koe de goede kant op te drijven. Het was een geweldige ervaring die ook nog is vastgelegd op camera:). 
Ik heb in een week tijd op acht verschillende paarden gereden met tien verschillende paarden naast me. Ik heb één heel zwaar moment gehad dat de moed me in de schoenen zakte doordat ik geen controle meer had over de paarden. Op mijn laatste dag is het drie keer gebeurd dat ik paarden uit mijn handen verloor doordat ze opzij sprongen, waar ik gelukkig achteraf wel om kon lachen. Tenslotte kan ik zeggen dat na zes jaar niets met paarden gedaan te hebben het een hele uitdaging was om voor 14 paarden te zorgen. Ik heb ontzettend veel geleerd en het belangrijkste is dat ik heb genoten. Ik weet dan ook zeker dat ik weer wil gaan paardrijden, want wat mis ik dat ontzettend!

Woensdag 22 juni vond mijn sollicitatiegesprek in Brisbane plaats bij Generation Marketing Group waarna ik binnen een uur werd gebeld voor een tweede gesprek. Wat me die avond is overkomen, zal ik nooit vergeten. Ik solliciteerde voor de functie receptionist in club Minx. Kwam ik daar aan in casual kleding, stond er een vrouw bij de deur op giga hoge hakken met alleen een dun stofje jurk om haar heen. Ik wist gelijk hoe laat het was.. Ze leidde me naar de entree beneden en daar schaamde ik me kapot. Overal halfnaakte vrouwen om me heen, alles in de club was rood en het hoogtepunt zag ik pas later: een podium met twee palen en spiegels langs de muur waar een jonge meid compleet naakt stond te dansen. Tijdens een awkward gesprek met de eigenaar (een man van gokje 65 jaar) werd al snel duidelijk dat hij me niet zou aannemen als receptionist maar ik volgens hem veel potentie had als lapdancer. Je kan wel ongeveer raden wat er in mijn hoofd omging. Na het gesprek ben ik toch even gebleven om te kletsen met jonge meiden, mijn leeftijd en zelfs 18 jaar, en te kijken naar de dance acts. Ik vond het interessant om hun ervaringen te horen, aangezien veel jonge meiden hun geld op die manier verdienen. Ik was nieuwsgierig naar hun reden om deze baan aan te nemen. Ik weet zeker dat veel meiden het liever niet doen, maar geen andere optie hebben of op korte termijn geld nodig hebben. De eigenaar nodigde me uit voor een introductie de volgende avond maar dat aanbod heb ik afgeslagen haha. Mijn god, wat een ervaring! Donderdag 23 juni tweede gesprek gehad bij Generation Marketing Group. Gezellig thee gedronken met Kia, 28 jaar uit Finland, die mijn coach werd. Nadat ik de baan had gekregen, werd er een training gegeven aan alle nieuwe medewerkers. Er hing een gezellige sfeer in het bedrijf. Die avond heb ik heel onverwachts Duitse Beatrice weer ontmoet in het hostel. We hadden niet de gelegenheid om elkaar gedag te zeggen in Broome dus het was extra leuk om elkaar zo onverwachts te ontmoeten. Vrijdag 24 juni gezellig drankjes gedaan met Duitse Alex en Beatrice, zaterdag geshopt met Alex en een kamer bezichtigd waar ik vriendelijke Tracy heb ontmoet. Maandag 27 juni was mijn eerste werkdag. Eerste verkoop samen met Kia, $100, tweede sales al zelfstandig, $140. Zeker niet slecht voor een eerste dag. Vrijdag in een deuk gelegen met Kia ondanks dat alles mis ging die dag (trolley kapot, Kia debit kaart verloren in de bus en nog veel meer ongeluk). Na twee uur lang op deuren kloppen, zagen we het niet meer zitten en zijn we gestopt met werken. Kia nam ontslag, vanwege een andere baan, wat ik ontzettend jammer vond aangezien ik het zo goed met haar kon vinden en ze mij motiveerde. Zaterdag middag een goodbye lunch met Kia bij haar thuis, veggie pasta gekookt en gezellig gekletst over van alles en nog wat. Daarna elkaar gedag gezegd met een knuffel. Zaterdag avond 2 juli begon de roadtrip van mijn werk, een lange rit naar Cairns. Onderweg kwamen we langs Clareview, wat werd ik daar vrolijk van. Stralende zon, strand en prachtig water. Het voelde op de een of andere manier alsof ik al maanden geen zand had aangeraakt, wat is dat toch een heerlijk gevoel aan je voeten! Lekker opfleur momentje tijdens een lange reis. Na een rit van ongeveer 20 uur kwamen we eindelijk aan bij onze accommodatie in Cairns. Na twee dagen zag ik het werk echt niet meer zitten en nam ik ontslag. De volgende dag ben ik verhuisd naar hostel Corona Backpackers. Vrijdag 8 juli had ik een interview bij Staffing Solution, waar ik direct werd aangenomen. Dit is een uitzendbureau dat mij inroosterde om te werken op de banqueting afdeling van verschillende 4 en 5 sterren hotels. Na het interview ontmoette ik drie Nederlandse meiden die in dezelfde kamer verbleven. Roos van 21, Eveline en Carlijn van 20. 's Avonds had ik onverwachts een trial bij restaurant Ochre. Bekend als het meest luxe restaurant van Cairns maar wel een relaxte werksfeer :). Leuk om na lange tijd weer in een restaurant te werken met luxe eten en etiquette, een goede gelegenheid om mijn vaardigheden op te frissen. Zaterdag avond ben ik uit geweest bij The Giligan's met de Nederlandse meiden. Zondag hebben we lekker gerelaxt bij the Lagoon, een openbaar zwembad met grasveld en zand, 's avonds uit eten geweest en daarna lagen we dubbel in de bioscoop. Woensdag avond hebben we van een heerlijk en speciaal ijsje genoten. Ik had salted caramel ijs met stukjes witte chocolade, witte chocolade saus en een spuit erin waar caramel saus uit kwam (zie Facebook voor foto). Te fout en te lekker! De volgende dag vertrokken de meiden helaas, zo gaat dat in de backpackers wereld. Die vrijdag avond gewerkt bij vijfsterren hotel Pullman. Lopend buffet voor 125 gasten, 'mijn gasten' (iedereen had drie tafels) kwamen persoonlijk naar me toe met de mededeling dat ze erg tevreden waren over de gastvrijheid die ik hen bood, altijd fijn om te horen:). De zaterdag erna in Pullman gewerkt op een bruiloft voor 130 gasten, lopend buffet en party. Wat een mix van emoties! Het was een mooie avond. Dinsdag 19 juli vloog ik onverwachts naar Darwin. Twee nachten in Darwin doorgebracht waar ik twee vrienden uit Broome weer heb gezien, donderdag mijn vlucht naar Broome. Die ochtend werd ik verrast door Engelse Karl (Broome) die me gedag kwam zeggen, super leuk:). Voordat we de lucht in gingen, vlogen er meerdere straaljagers langs het vliegtuig, vet om te zien! Ik had een tussenstop in Kununurra en voordat we daar aankwamen was er ontzettend mooi uitzicht boven gebergte. Onderweg naar Kimberley Klub hostel stopte Ingmar uit Estland ineens naast me. Super verbaasd dat ik het was natuurlijk, kreeg ik een gratis lift vanaf het vliegveld, ideaal! Die dag nog een aantal leuke mensen verrast met mijn bezoek, verder was het ontzettend stil in het hostel, totaal tegenovergesteld van zes weken geleden. Vrijdag 22 juli heb ik een eendaagse tour gedaan. Met een groep van 12 personen zaten we in een super vette 4WD bus waarin je letterlijk omhoog werd gegooid op de wilde wegen. Ook weer een echte Australische ervaring. Onderweg gestopt bij het Beagle Bay Pearl Shell Altar en een rondleiding gehad door de Lambodina Aboriginal Community. Na een lunch bij het Cygnet Bay restaurant kregen we een rondleiding in de Pearl Farm. Hier zagen we hoe de parels uit de oesters werden gehaald en kregen we informatie over verschillende parels. Het eindpunt was Cape Leveque, dit strand staat bekend om de mooie rode rotsen. Zondag 24 juli was het eindelijk tijd voor een nieuw avontuur: Kimberley Adventure Tour van Broome naar Darwin, Gibb River Road here I come!

Tour
Dag 1. Om 6.15 in de ochtend werd ik opgehaald bij het hostel, rond 7.15 zijn we met een groep van negen personen weg gereden uit Broome. Ik ben vooral veel opgeschoten met Nederlandse Janneke van 30 jaar. Onze eerste stop was bij de Boab Prison Tree. Voordat het plaatsje Derby is ontstaan in 1883 werden Aboriginals gekidnapt uit de West Kimberley. De kidnappers worden blackbirders genoemd. De blackbirders werkten in de parel industrie waarvoor ze duikers en werkers nodig hadden op de boot. De Aboriginals werden aan kettingen vastgemaakt en naar de kust gebracht. Tijdens het wachten op de boot werd de boom gebruikt als verzamelpunt waar de Aboriginals werden schuilgehouden. In Derby zijn we gestopt bij een thuishaven voor boten die vee vervoeren. Daarna in een park geluncht en naar Windjana Gorge National Park geweest. Een simpele wandeling van 4 kilometer. Het park staat bekend om de fresh water krokodillen (eten wit vlees zoals vis in plaats van rood vlees) waarvan er op geen andere plek in Australië zoveel te zien zijn. Dat was te merken, we waren er op het beste moment, wel 40 krokodillen gezien! Voor mij de eerste keer dat ik krokodillen in het wild zag dus gelijk een goede start:). In dit park zagen we een soort vogelnest dat door het mannetje als truc wordt gebruikt om het vrouwtje te versieren. Het duurt uren om het kunstwerk in elkaar te zetten. Onderweg naar het Bush camp zijn we gestopt om hout te verzamelen voor het kampvuur. Na het diner hebben we genoten van timtam met marshmallows, het echte kampeer gevoel. | Tunnel Creek op dag 2 was nogal een avontuur. Tour guide Heath wilde als eerste in de grot zijn, voordat andere tour groepen zouden komen, zodat we krokodillen konden zien. En dat hebben we inderdaad. We zagen letterlijk niets zo donker was het, totdat Heath met zijn hoofdlamp op een aantal krokodillen scheen die in het water lagen. In het water waar wij doorheen moesten lopen!! Het werd nog gekker toen er een joekel van een krokodil op ons pad lag en dat zagen we pas terwijl we 2 à 3 meter van hem vandaan liepen. Maar goed dat fresh water krokodillen niet op jacht zijn naar vlees, maar je weet het nooit met dieren, als je te dichtbij in hen habitat komt.. Spannend was het zeker! Na een ontbijtje zijn we richting Bell Gorge gereden voor een wandeling van 4 kilometer en een snelle duik (het water was vreselijk koud!). Vervolgens een lange reis naar het bush camp waar we lekker hebben gegeten met als dessert appeltaart en room, vijfsterren maaltijd voor een wild adventure tour haha. | Op dag 3 hebben we vlakbij Manning Gorge ons campground voorbereid. Daar ook onze lunch verpakt om mee te nemen tijdens de wandeling. Een uitdagende wandeling voor mijzelf met mijn blessures, rotsen op en af, 5 kilometer totaal. We kwamen uit bij een waterval met prachtige omgeving. Hier een aantal foto's geschoten en gerelaxt. Na de wandeling hadden we vrije tijd om te chillen en te douchen. Ondanks een koude douche was het erg fijn. Het diner bestond uit geroosterde groenten met sappige beef en als dessert vers gebakken scone brood met jam of nutella. Delicious! | Dag 4 zaten we veel in de auto. Onderweg gestopt bij Aboriginal Art en een scone gegeten bij Ellin Brae. Deze scone was zo smakeloos dat ze er jam en veel room bij gaven, op die manier hoort een scone gegeten te worden. Niet mijn ding xD. Vervolgens gestopt bij een lookout met mobiel bereik, je kunt wel raden hoe iedereen met mobiel in handen stond. Tot slot zijn we door de bekende rivier gereden, genaamd Penticost, welke in vorige maanden veel dieper was waardoor het een uitdaging was om er met de auto doorheen te komen. Helaas waren wij al in het iets minder natte seizoen waardoor het niet zo exciting was als dat ik had gehoopt. Toch leuk om deze rivier en de omgeving te hebben gezien. Ons bush camp vond plaats in een mooie omgeving met bergen om ons heen. | Dag 5 stond El Questro Wildness Park op de planning. Een wandeling van 3 kilometer om Emma Gorge te bewonderen. Geen waterval helaas maar wel een romantische omgeving. Zo romantisch dat ik mijn eerste slang in het wild heb gezien. Een kleine, gele waterslang in het water tussen een rots waar wij naast zaten. Op de terugweg Sabel tegengekomen, een chick die ik in Broome heb leren kennen. Vervolgens weer lang in de auto gezeten, onderweg naar Purnululu National Park. Hier de zonsondergang gezien en vanwege slechte slaap de nacht ervoor sliep ik in de auto op een bank, best prima. | Op dag 6 zijn we om 4.30 vertrokken met de auto, de maan was nog aanwezig, vervolgens een half uur in het donker gewandeld om voor de zonsopgang bij de lookout aan te komen waar de zon mooi effect gaf op de Bungle Bungles. Dit zijn rotsformaties van 360 miljoen jaar oud, verspreid over 2.400 sqm landschap van Purnululu National Park. Daarna naar Cathedral Gorge gewandeld. Dit is het begin van de Gorge waar al het water samenkomt. Om de speciale Bungle Bungles uit te zwaaien wilde ik graag een scenic flight van 18 minuten ondernemen. Met Fraser en Heath ben ik de helikopter (eerste keer in een helikopter) ingestapt en heb ik ontzettend genoten van het spectaculaire uitzicht, wat een gave ervaring om al die rotsformaties en mooie natuur er omheen te zien vanuit de lucht, geweldig!! Na de vlucht was het eindelijk tijd voor ontbijt. Het nagenieten kon niet beter dan met flensjes, jammie :). Na het ontbijt zijn we richting Echidna Chasm gereden. Hier hebben we 1km heen en 1km terug tussen rotsen doorgelopen waarvan de doorgang heel smal was wat ervoor zorgde dat de zon door een smalle opening scheen en licht gaf op de rotsen. Hierdoor waren de mooie kleuren van de rotsen beter zichtbaar, het gaf een romantisch effect. De naam doet zich eer aan een verhaal van de Aboriginals. Een Echidna is een soort egel. Deze egel werd aangevallen door een Galah, dit is een soort kaketoe maar dan zonder kuif. De egel beschermde zich door zichzelf in te graven in de grond. Dit hol in de grond verbeeldt de nauwe doorgang van de rotsen (de Chasm). Tijdens de aanval liet de egel zijn stekels los, dit verbeeldt de palmbomen (Echidna) op het pad dat leidt naar de Echidna Chasm. Na de lunch hebben we een stuk gereden om vervolgens te kamperen bij een beek. Dat was de koudste nacht tijdens de tour, Janneke en ik lagen allebei te rillen, alles went zeggen ze toch xD. | Dag 7 kwamen we na een aantal uur rijden aan in Kununurra waar we vrije tijd hadden. Ondertussen was het alweer drie dagen geleden dat we hadden gedoucht en dat zou ook de enige keer zijn dat we konden douchen. Het idee dat ik nog drie dagen zonder mezelf/mijn haar wassen moest doorbrengen, vond ik toch wel een beetje smerig. Zeker omdat het water van de rivieren enzo ijskoud is en ik al niet van zwemmen houd, kwam een douche wel goed uit. Ik in mijn eentje een hostel binnen gelopen waar ik geen personeel zag, stiekem de badkamer ingeslopen en heerlijk één uur lang de tijd genomen om mezelf op te frissen. Wat een mens kan goed doen! Ik voelde me als nieuw hihi. Vervolgens naar Lake Argyle gereden voor een boottocht. Dit Lake heeft de naam te danken aan een cattle station wat vroeger plaatsvond. Voor één nacht kleding, toiletspullen, etc meegenomen om te overnachten in het Lake. Daarnaast hebben we de swags meegenomen, eten en drinken en andere benodigdheden. Tachi, oorspronkelijk afkomstig uit India, was onze kapitein die veel kon vertellen over de omgeving. Zo hebben we wallaroos (kruising tussen wallabie en kangoeroe), short ear rock wallabies en diverse grootten krokodillen gezien. Tijdens de tocht stopten we onder andere bij twee bomen met daartussen een ontzettend groot spinnenweb gespannen met daarin mannetjes en vrouwtjes van de Golder Orbweaver spin. Deze staan bekend om hun ongelooflijk sterke web. Tachi liet zien hoe sterk het was door het web met zijn hand te bewegen, er gebeurde niets! Het web bleef strak en brak nergens. Tevens opmerkelijk aan deze spinnen is dat de vrouwtjes de mannetjes op eten na het paren. Huh?? Ja serieus! De vrouwtjes spinnen in Australië zijn een stuk groter dan de mannetjes, ook zo apart! Vervolgens hebben we schuttersvissen gevoerd. Deze vissen jagen op prooien die op het land leven. Dit doen ze door water omhoog te spugen en zo valt het prooi naar beneden. De vis die ik wilde voeren, was nogal enthousiast door tot drie keer toe te spugen tegen het brood dat ik vast hield. Een grappig moment van de dag. Na een relaxte boottocht met fotoshoot en al kwamen we aan bij ons eiland. Hier hebben we alle spullen achter gelaten en daarna zijn we weer op de boot gegaan om een mooie zonsondergang te bekijken. Een aantal mensen, waaronder ikzelf, hebben gevist en ik heb als enige een vis gevangen yeah! Na de zonsondergang zijn we naar ons eiland gevaren, waar we hebben gebarbecued en gezellig rond het kampvuur hebben geschild met muziek op de achtergrond. Ook hebben we nog eventjes gezocht naar krokodillen in het donker, het enige wat we zagen waren een aantal felle ogen, cool om te zien. | Op zondag ochtend werd ik om 5 uur wakker met een fijn gevoel doordat de lucht hele mooie kleuren had boven de bergen. Deze kleuren werden gevormd voordat de zon opkwam. De maan scheen nog en na ruim een uur kwam de zon op. Het zag er prachtig uit aan het meer naast ons eiland. Voor vertrek met de boot had Tachi het karkas van een kever gevonden op een tak. Dit zag er interessant uit, een foto hiervan staat op mijn Facebook. Bij terugkomst aan wal hebben we ontbeten, daarna een lange reis in de auto met een tussenstop in Katherine en door naar het bush camp waar we voor de laatste keer met elkaar diner hebben gegeten. Dit hebben we afgesloten met een hele zoete chocoladetaart door de marshmallows en extra stukjes chocolade erin, flinke calorieën bom oepsie:). De tour was dan ook het tegenovergestelde van mijn andere tour. In plaats van zuinig en gezond eten hadden we heel veel eten met snoepjes, snacks en zelfs desserts. Het moest niet gekker worden!
Maandag 1 augustus was de laatste dag van de tour. We hebben het Nimuluk NP bezocht voor een wandeling naar Edith Falls waar we konden afkoelen en mooie foto's konden maken. Vervolgens een lange rit naar Darwin met onze gewoonlijke tussenstops om te tanken, te eten en de benen te strekken. Bij de tussenstop in Pine Creek was een café met een opgezette buffel, dit was de buffel van Crocodile Dundee. Niet bijzonder genoeg voor een foto maar toch een leuk weetje ;P. Rond 17 uur zijn we aangekomen in Darwin. Dinsdag 2 augustus heb ik een heerlijke seafood basket genuttigd bij The Tap met Janneke, Heath en Jeff. Daarna gezellig drankjes gedaan en naar club Monsoons geweest waar ik Karl weer ben tegengekomen en waar Janneke heeft meegedaan aan de jelly wristle competition, wat een grap was dat! Helaas had ze niet gewonnen en dus 300 dollar mis gelopen. Vrijdag was de laatste dag in Australië voor Janneke, we hebben elkaar nog even gezellig gezien. 

In Darwin verblijf ik bij een Nederlands stel, Sonny en Janneke, die een kamer huren bij Chris, een hele relaxte Australische gozer van 29 jaar. Het klikt zo leuk met het stel dat ze me hebben uitgenodigd om met hen de oostkust langs te reizen. Tevens heb ik een hele leuke baan gevonden bij Alley Cats. Ik heb het goed naar mijn zin en ze zijn erg tevreden over me. Het is vandaag 10 augustus, dat betekent dat ik 28.5 weken in Australië ben, bijna zeven maanden. De tijd begint echt te vliegen! Nu eerst twee maanden werken, daarna lekker travels!

Kortom, ik zit weer in een positieve flow! =D

xoxo
Valérie